Cha robh an geamhradh garbh, ach cha robh e snog a bharrachd, le cion an t-sneachda. A thuilleadh air sin, bha sreath de sheachd seachdainean ann dar a bhiodh mi ag obair dìreach nan sioftaichen maidne, rud a dh'fhàgadh mi claoidhte gu dearbh. Agus 's mathaid gu robh mi a' cosg cus ama san taigh-sheinnse, mus do dhùisg iad uile.
Air an làimh eile, lean mi orm le mo ionnsachadh chànanan, leugh mi (no, na bu trice, ath-leugh mi) iomadh leabhar math, agus ged nach do lùghdaich mi gu mòr càrn-obrach nan cùisean a tha mi airson a dhèanamh fhathast, 's dòcha nach do mheudaich mi e.
Co-dhiù no co-dheth, bidh co-là Glaodhach Obar Bhrothaig ann a-màireach: tha làithean nas fhaide na oidhcheannan mar tha, tha an teothachd a' sìor èirigh, tha duilleagan a' nochdadh air na craobhan ... Chì sinn am bi an t-earrach nas fhearr na an geamhradh a dh'aindeoin a' bhìoras.
No comments:
Post a Comment